Myślę, że nie mam już na to siły, a jednocześnie jest mi smutno, że to już koniec...
Jak dziś pamiętam, jak siedzieliśmy w biurze i powiedziałam Wam, że nie mam na to czasu, że tylu rzeczy nie wiem, na co Ty jednie odparłeś, że Wy mieliście misję i że ja nie muszę jej mieć.
Teraz wiem, że byłeś przekonany, że jednak będę ją mieć.
Dzisiaj mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że tę misję miałam przez całe te dwa lata. Włożyłam w to swoją energię i swoje serce.
A teraz trochę się boję...
że będę miała za dużo czasu, że praca będzie niewystarczająca, że nie będę potrafiła się odnaleźć.
