Nowy początek

Myślę, że nie mam już na to siły, a jednocześnie jest mi smutno, że to już koniec...
Jak dziś pamiętam, jak siedzieliśmy w biurze i  powiedziałam Wam, że nie mam na to czasu, że tylu rzeczy nie wiem, na co Ty jednie odparłeś, że Wy mieliście misję i że ja nie muszę jej mieć.
Teraz wiem, że byłeś przekonany, że jednak będę ją mieć.

Dzisiaj mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że tę misję miałam przez całe te dwa lata. Włożyłam w to swoją energię i swoje serce.

A teraz trochę się boję...
że będę miała za dużo czasu, że praca będzie niewystarczająca, że nie będę potrafiła się odnaleźć.

Są ludzie, przy których wszystkie zegarki chodzą nam zbyt szybko i każda noc jest za krótka na sen

I nic więcej...

Nie rozdzielajmy się już nigdy więcej na tak długo

Dziwnie jest pisać o sobie, o Tobie, o nas, wiedząc, że to czytasz.
Jednak jeszcze dziwniej jest ciągle czuć się zakochanym tak, jak pierwszego dnia naszej wspólnej znajomości.

Nie tak jak być powinno, nie w tę stronę co trzeba

Jeszcze ponad dwa miesiące i miną dwa lata - pierwszy związek, w który się zaangażowałam. 

Zdarza się, że zastanawiam się jak to się stało, że Ci gdzieś po drodze nie uciekłam, co zrobiłeś, że chciałam dreptać tą samą ścieżką i dlaczego mam wrażenie, że teraz każde z nas chciałoby iść w inną stronę? 

Kilka miesięcy temu myślałam, że jestem największą szczęściarą na świecie, a dzisiaj nie potrafię powiedzieć swojemu mężczyźnie, że nie mam na nic chęci, że brak mi sił, że mam wielu rzeczy dość, bo wychodzą z tego kosmiczne historie...

Pierwszy raz odkąd Cię poznałam boję się z Tobą rozmawiać, bo czuję, że będzie jeszcze gorzej.
Pierwszy raz boję się, że może nam nie wyjść...

Wzloty i upadki

Wieczór pierwszej wolnej soboty w te wakacje spędzam sama w biurze.

Bajka

Po jakimś czasie przychodzi rzeczywistość i zastanawiam się, czy wszystkich nas zawodzi tak samo, czy tylko ja zawsze szukam czegoś więcej?

Jesteś lekiem na całe zło

Ten weekend był dla mnie jak sen - dobry, zbyt krótki sen.
A teraz cierpię, bo wracam do rzeczywistości.

Can you fly?

Czasami sama siebie pytam jak wiele mogę wziąć na siebie i nigdy nie pomyślałabym, że dotychczasowe codzienne zobowiązania i dodatkowa praca mogą sprawić, że poczuję, że jestem na granicy swojej wytrzymałości...

Kiedyś myślałam, że najlepsze wakacje to przepracowane wakacje. A teraz?
Teraz myślę, (o dziwo w moim wieku,!) że się starzeję...

"Dzień dobry..."

Mimo całej energii jaką wkładam w to cholerne życie, mimo wszystkich trudności z jakimi mierzę się każdego dnia, mimo ciągłej pracy, braku czasu, jestem ogromną szczęściarą i mam wszystko, czego w danym momencie mi potrzeba.

Twój spokój, Twoją cierpliwość, Twoje zrozumienie...

Szansa

Czasami zastanawiam się czy można jeszcze więcej wziąć na siebie? Czy jestem w stanie mieć więcej obowiązków niż mam? Czy udźwignę jeszcze więcej zadań?

A później pojawia się jakaś szansa i nie mogę, nie potrafię, nie chcę dać jej odejść, nie umiem spokojnie patrzeć jak się oddala i z niej nie skorzystać...

Nieprawdopodobne prawdopodobieństwo

Wprost proporcjonalnie do upływu czasu jaki spędzamy razem, rośnie radość jaką mi dajesz.

Jak daleko? Jak wysoko? Jak bardzo?

Czasami boję się, że to się nigdy nie zmieni, że dla mnie zawsze będzie niewystarczająco, że zawsze będę chciała bardziej, że zawsze będzie mi czegoś brakowało...

Po swoje marzenia...

Nowy rok to nowe wyzwania.
Nowa praca, więcej zadań i więcej wyjazdów. 

Jutro Warszawa, a za tydzień Poznań.
Pomiędzy jesteś Ty!